آنچه می خوانید:
روش دفع فاضلاب در روستاها
دفع فاضلاب در پیشین و جمهوری اسلامی ایران دیرباز به طور ابتدایی و غیرمناسب انجام می‌گرفت . فاضلاب تولیدی برحسب حالت محلی در چاه یا این که محیط روباز , همسایه توالتها گردآوری و بعد از تخلیه از آن ها تحت عنوان کود در مزارع کشاورزی به کارگیری میشد . این گونه طریق دفع فاضلاب و هم مجاورت چاه‌های دفع فاضلاب با چاه‌های آب استدلال حیاتی شیوع بیماریهای عفونی و انگلی بوده است .
فعلا صرفا تغییری که در موضوع دفع فاضلاب روی داده است به کارگیری از گندگاه ( گندانبار , مخزن یا این که سپتیک تانک ) است . تجزیه میکروبها در مخازن ذکر شده تا اندازه‌ای در کاهش آلودگی مؤثر است لیکن به کارگیری بی واسطه پسآب سپتیک تانک در مزارع کشاورزی مجاز وجود ندارد .
خطرات بهداشتی و اثرات دفع ناصحیح مدفوع
• آلودگی خاک , منابع آب , هوا و مواد غذایی
• کاهش مقدار ساخت و نیروی کار
• شیوع بیماریهای انگلی و عفونی در جامعه
• زشت و نازیبا شدن محفظه معاش
• مرگ ناشی از بیماریهای عفونی وانگلی در جامعه
سرویس بهداشتی استاندارد
یکی‌از روشهای نبرد با بیماریهای روده‌ای و انگلی , دفع درست مدفوع و فاضلاب از روش به کارگیری از مستراح بهداشتی است .
اشکال مستراحهای بهداشتی که درمناطق روستایی موضوع به کارگیری قرار می‌گیرند عبارتند از :
• مستراح عادی
• مستراح آبگیر
• مستراح گوده‌ای و کانالی
• مستراح کودی
• مستراح آبی رنگ
• مستراح عادی اصلاحیه تهویه‌ای
لوله بازکنی عبد آباد شبانه روزی
سرویس بهداشنی معمولی
نوعی از مستراح است که در عین دارا بودن حالت نسبتاً بهداشتی , امکان احداث در روستاها را دارااست و ساختن آن نیازی به هزینه متعددی ندارد .
مستراح عادی بهداشتی می بایست حالت ذیل را داشته باشد . تخلیه چاه در جلفا اصفهان
چاه :
محفظه‌ای گود که فاضلاب و مدفوع انسانی در آن ذخیره شود به گونه ای که انگلها و باکتریها و عامل ها ضرر و زیان بخش به محفظه بیرون خط مش نیابد و همینطور حشره‌ها و بقیه حیوان ها موذی به آن دسترسی پیدا نکنند . قطر دهانه استوانه‌ای صورت می بایست حدود ۹۰ سانتی متر و دهانه مربع یا این که مستطیلی صورت به بعدها ۱۲۰ – ۹۰ سانتی متر در حیث گرفته شود .
عمق چاه متبوع برای یک خانوار میانگین ۲ تا ۵ متر و در زمینهای دشوار و غیرقابل نفوذ به خیال و خاطر جذب نشدن آب , عمق چاه را میتوان به ۱۰ – ۸ متر ارتقا اعطا کرد .
محل چاه :
با اعتنا به کالا و شیب زمین چاه و همینطور مرحله آب ذیل زمینی در آن مکان , چاه مستراح و چاه آب شرب می بایست حدود ۷ تا ۱۵ متر و در بعضا موردها ۳۰ متر از یکدیگر مسافت داشته باشد . هر چه کالا زمین سست خیس و قابل نفوذتر باشد این مسافت می بایست بخش اعظم باشد و برعکس در زمینهای محکم و سفت مسافت کمتری را میتوان تعیین نمود .
کف چاه : تعمیر و نصب فلاش تانک منطقه تهران
کف چاه فاضلاب منحصربه‌فرد مستراح در زمینهای یکنواخت غیر آهکی دستکم ۵/۱ متر فراتر از مرحله آب زیرزمینی قرار گرفته باشد .
نشیمنگاه بهداشتی
مرحله نشیمن یا این که به عبارتی سنگ مستراح و حریم آن می بایست از مصالح ساختمانی با تداوم و غیر قابل نفوذ و همینطور قابل شستشو نظیر بتون , سفال , کاشی , سنگ چینی و سرامیک مصرف شود .
اتاقک مستراح :
– دیواره‌های داخلی و کف تا یک متر قابل شستشو باشد .
– پنجره به بعدها ۵۰×۴۰ سانتی متر جهت تهویه و تأمین نوروروشنایی مستراح در محل قابل قبولی و با مسافت دستکم ۱۶۰ سانتی متر از کف دیوار قرار گرفته مجهز به توری باشد .
– درب مستراح از هر نوعی که باشد می بایست با نصب فنر خویش به خویش بسته شود .
– کف اتاقک مستراح بهداشتی می بایست از مرحله حریم ۱۵ سانتی متر فراتر قرار گرفته باشد .
– بعدها داخلی اتاقک مستراح معمولا یک متر در یک متر یا این که حداکثر ۱۲۰×۱۲۰ سانتی متر باشد و دستکم طول داخلی مستراح بهداشتی ۲ متر و طول در محل ورود کمتر از ۸/۱ متر نباشد .
آب :
در شکل قابلیت و امکان درون اتاقک مستراح بهداشتی دارنده شیر آب سلامت و متصل به آب مصرفی خانه باشد . در شکل نبودن کانال لوله کشی آب , به کارگیری از یک بشکه شیردار درون اتاقک مستراح حتمی است .
شترگلو ( سیفون ) :
هنگام احداث مستراح بهداشتی می بایست از یک قطعه شترگلو ( سیفون ) مصرف شود . شترگلو به طور لوله‌‌ای U صورت از آب مالامال شود و در ذیل کاسه نشیمن قرار میگیرد .
دستکم حالت قابل پذیرش یک مستراح عادی در منازل روستایی
– مستراح می بایست دارنده کف قابل شستشو باشد .
– مستراح بهداشتی می بایست دارنده دیوار , سقف و درب باشد .
– دیوارهای داخلی مستراح بهداشتی از کف تا دستکم ۱۵ سانتی متر قابل شستشو باشد .
– جریان ارگانیک هوا در اتاقک مستراح برقرار باشد .
– مدفوع انسانی از روش سره در چاه تخلیه شود .
– در درون مستراح بهداشتی و یا این که مجاورت آن آب جهت شستشو به میزان حتمی در اختیار باشد .
